Wednesday 27 January 2016

‘सपना झुलेको शहरको कथा’


--भीमसेन सापकोटा


सुकिला शहरमा
धमिला मनहरू
अनि भरिएका   सडकका
रित्ता मान्छेहरू
दु: खरिद गर्न प्रतिस्पर्धामा
छन्
अनि प्रतिस्पर्धामा मिसिएको
मेरो सांइंलो दाजु
डार्लिङ्ग हार्वरका क्याफे   गराहरूमा ,
ओपेरा पारीका पिजा दोकानका    सुर्काहरूमा,
मध्यरातका भट्टीहरूमा त्यागिएका
बेहोसी फोहरको धुलाइमा  
सुनौलो सपना झुलेको देख्छ
मेरो सांईलो दाइका सपना सँगै
पसिना पाक्छ सिड्निका पाकशालाहरूमा
यो शहर साइंला दाजुले घोलेको  गुलिया कफि
पिउंछ , तर तिर्दैन उसका नुनिला पसिनाहरूको मोल ,
दाजुले  प्लेटभरि पस्किएर  सजाएको 
परीकारहरूको स्वाद लिने शहर ,
सांईला दाजुका सपनाका विस्कुन  जाँन्दैन
हिजो झै आज सपना को बाढि
लगाईरहेछ , सडकहरूमा उसकै पसिनाका डोब छन्
उसले शहर चिनेन वा शहरले उसलाई चिनेन.
दुबै साथमा छन्, तर सदियौं देखि
एक आर्कामा अपरिचित छन् ,
सुकिला शहरहरू
मेरा सांईला दाजुका सपनाहरू
सपनाहरूलाई यतै कतै उन्मुक्त   छाडेर  ,
 साइला दाजु देश फर्किए
कोफिनका बन्दि बनेर
सुन्छु  आज साइंलादाइका छोरो पनि
यहि प्रतिस्पर्धामा जुटेको , त्यहि शहर ,
 त्यहि सपना त्यहि पसिनाको पथमा    
 



No comments:

Post a Comment