''
वासि अनुहारहरू ''
मिराज
खोजीले
भरीएको .
थोरै
सत्य अनि धेरै भ्रम ,
असंख्य
कृतिम हांसो पोखिएको
,
इर्श्या , जलन र तनाव पोतिएको
एउटा भित्तो।
जसमा
संसार कर र रहरमा
साङ्लो बन्दै
जोडींदै
गएको छ ,अन्तहिन खोजमा ।
अतृप्तिको
मरूभुमिमा तृप्तिको तिर्खा मेट्न
भीड
लाग्ने त्यो भित्तो ।
त्यही फेसबुक नामको
आंखिझ्याल बाट
म
संसार चियाउंछु, र देख्छु तिम्रो उजाड वास्तविकता ।
,
सबै-संधै शिखरमा
अडिएको देख्छु
एकै
पलको हांसो
मुस्किलले ,
सेल्फीका’ लागी उभिएर ।
कृतिम
मुस्कान , प्राप्ति र सफलताले
कति
तिता अभावहरू छेकेका छन्-
फेस
बुकका छरीएका मुस्कानहरूले ।
ग्रहणले
सुर्यलाई डसे जस्तै।
आडम्बरको
दौडमा मान्छेहरू
देखाउन र देखिन
विछिप्त
म्याराथुनमा
सभागी छन् ।
अक्टोपस
हुर्काउंदै आँफैंसँग
आफुमा
रहेको सबैं वस्तु
रित्तिए पछि
देखाउनकै
लागि
कोही नाङ्गिएका छन्।
देखाउनै
पर्ने , देखिनै पर्ने ,
जालोमा
फस्दै ई -रोगी
बनेका
छन् मान्छेहरू।
भ्रमको
खेती जसले
जती बढी छर्यो ,
उसैले
सस्ता तालिका लाइक
पाउने
लालसामा फस्दै गईरहेको
छ
मान्छेका सिर्जनशिल समयहरू ।
निम्फोमेनियक
सँग डुल्दै छन्,
विजुली
तरङ्गमा ।
धन्य
मार्क जुकर्बर्ग
तिम्रै साङ्लोमा
संसार
जेलिएर तिमीलाई
,आधुनिक
कुवेर बनांउंदै छ।
तर यो भित्ताले कहाँं देख्यो र खै
मेरो
जुनकिरिको कथा ।
गगन
चुम्वि भवनको छेउमा
ढाका टोपी मुनि बांधीएको
ककटेल
पोशाकमा हांसो अटाउने ,
दिवालमा
, मान बहादुरले
टाइशुट खोलेर भट्टिका कुनाहरूमा
डलर
सँगै साटेका मैला पसिनाहरू,
खै
कहाँं लाइक गर्न पाईन्छ र !
तिमी
हांसेर सेल्फिमा
दन्तलहर
देखाईरहंदा
जीवन
सिलाउन
हिडडा हिंददै आँफै उध्रिएका
किसानका
सपनाहरू ।
भकारो
सोर्दै गर्दा
मेटिएका हातका रेखाहरू ,
सोत्तरको
भारी घिसार्दै गर्दा,
चौतारीले मागेको
नाकैको
टुप्पोका पसिनाहरू ,
तिम्रो
भित्तामा
कहाँँ
अटायो त खै ,
अझै
टुकिमा निर्वाह गर्ने
मेरो
बस्तिमा टल्केका
अभावका कथाह्ररू ।
मरू
भुमिमा चुहिंदै गरेको ,
बुद्दका
पसिना ,
अध्यांरो
कोठामा ,
भांडा मस्काइरहेका ठेलाहरू
कहाँ
पोस्ट भएर खै ।
भयो
तिम्रो भित्तामा
नटांसिएका
बा का , उध्रिएका
टोपिहरू
पाखुराहरूले
छाडेका
बांझा
सुन खेतहरू
तिम्रा भित्तामा नअटाएर
केही
भएन,
चट्याङ्गको
उज्यालोमा
मेरो गोठ ,
पधेंरो
, र खोरियाहरूको
आकाशले
तस्विर उतारीरहेछ
ब्रम्हा
बुढाको फेसबुकमा
सभ्यता र प्रकृति
'स्ट्टाटस 'सङ्गै 'ट्याग गर्दै '
युगौ युग देखि।
त्यसैले तिमी
लाइक गर या नगर
युगले
कोरेका मेरो
भीरकुनाको वस्तिहरू
प्रकृतिको सेल्फीमा
मौसम
नै पिच्छे पोस्ट गरिएका ,
सुनगाभा
,लालिगुरांस, चांप र पैंयुंको
पोस्टिङ्ममा ,डांफे र मुनालको कमेन्टमा रम्दै
पारी
पारीका हिमाल सँगै हांसिरहेको छ
निस्कलङ्कित
आकाशको सम्मोहनमा ।
भएको
नदेखिएला भन्ने डर छैन
नभएको
कृतिमता देखाउनै पर्दैन ।
जुनकीरी
सँगै विश्राम गर्दै ,
भालेको
डांक सँगै जाग्ने
मेरा
कटेरीहरू , लाइकको गन्तिमा
अबेररात सम्म
बासी
अनुहार कहिल्यै बन्दै बन्दैन ।
उं
हांसि रहेछ आफ्नै मौनतामा
स्वतस्फुर्त
मित्र छन्न ,जल ,
वायु
, अग्नि र आकाश
र धर्ती
‘लाइक’को लागि
पैचो
तिरेर खेताला साथी
बनाइ रहनै पर्दैन ।
-भीमसेन
सापकोटा । (5-10-2015)
No comments:
Post a Comment